سوختیم از آفتاب

سوختیم از آتشت ای آفتاب 

پشت ابر اندی بمان دیرتر بتاب 

ما به باران خدا محتاج تریم 

پس چرا می آیی اکنون با شتاب 

سهم تو از آسمان باشد سه ماه 

بیشتر از این نیست ماندن را ثواب 

ظهر ها وقتی که برق ها می روند 

می شویم چون گوشت بریانی کباب 

دستمان کوتاست بهر اعتراض 

می کنیم با ناسزا تو را خطاب 

سوختیم از آتشت ای آفتاب 

لعنتی زود تر برو دیگر متاب

چشمه آزب زلالم

چشمه آب زلالم که روان برسنگم 

باز کن آغوش گرمت که بسی دلتنگم 

مهر بانم از سکوت تو دلم می ریزد 

تب گرم غزلت مهر سرود با چنگم 

کوچه تنگ خیالم پر از غوغا شد 

تا نواختی ساز عشقت را تو با آهنگم 

غزلم گر تو نباشی بدان می میرم 

بی تو صیدم که بد خفته در این ارژنگم 

گر مرا هست توانی که پیمایم راه 

به هوای تو بود ور نه که من می لنگم

کلبه شانس من افتاد به یک شاخه گل 

این ز همخانگی توست که من خوش رنگم