بهارسیل

بهار اوما همه جا سیل و اوه

همه جان او گرت هونم خروه

نکرده یه کسی تدبیرو چاره

منی که گپ ای هونه د خوه

بیارش بکنید دنیان او بورد

خیالی که تو دوری یه سروه

د خورموه بیر بیا تا سوسنگرد

دمشو خره و دلشو کووه

پلدختر و ممولو هان و زیر او

کس نی موه بخونه سی خورموه

خوزستا ن نیا د ور د هر لا

چی کاسه پر د اویی لولوه

خدایا شکرت سی ای بهارت

ینه هم قسمت لر و عروه

بنازم غیرت ملت ایران

که هان سوزن سی یک چی تش و توه