روز پدر

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را 

که به نام تو مزین روز زیبای بابا را 

دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین 

که به قلب مرد نقش بست عشق پاک کبریا را 

 به خدا که در دو عالم اثر از فنا نبا شد 

گر به دست مرد افتد غیرت گره گشا را 

مگر ای سحاب رحمت تو ببار و ر نه دوزخ 

که  به مکر و جهل و حیله آتش افتاد همه جا را

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن 

که به نام او بکیریم دست مرد بینوا را 

چو به دوست عهد بندد ز میان پاک بازان 

سینه ها سپر بگردنند آتش گلوله ها را 

بجز از علی که آرد پسری ابو العجایب

که شود چراغ راه شهدای جبهه ها را 

نه خدا نوانمش خواند نه بشر توانمش گفت 

به علی هرکه نماید ز ته دل اقتدا را 

به دو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت 

تو بپاش به چشم کورم خاک پای مرتضی را 

به امید آنکه شاید برسد به خاک پایت 

دل و عشق داده  پیوند به دو حلقه جدا را 

چو تویی قضای گردون به دعای مستمندان 

ز بدی تو دور گردان این غلام رو سیا را 

چو زنم به نای هردم به نوای شوق او دم 

بنویسیم از ته دل جمله مردا این دعا را 

همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی 

آورد پیام خیری ز ختام هر بلا را 

ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب 

روز مرد بادا مبارک به جمیع بابا ها را