نگاره سبز

آموزش فارسی اول ابتدایی همراه با شعر

نگاره سبز

آموزش فارسی اول ابتدایی همراه با شعر

حج محرم

کعبه اندر عشق مولا مانده است در انتظار

تا نماید جلوه نور خدا را بر قرار

حجر الاسود چشم خود به صحنش دوخته 

تا شود محو تماشای طواف آن نگار 

حا جیان در طواف چشم به در ها دوختند 

جملگی بر دیدن آقای حج امیدوار 

پای در مکه نهاد و جلوه حق را ندید 

دید بین اوو حق افتاده است چندین حصار 

یادش آمد که طواف او به جای دیگر است 

حج نکرده راه خود کج کرد سوی آن دیار 

مکه او کربلا و کعبه او خیمه گاه 

تا گذارد کعبه ای نو بهر عشاق یادگار 

حج او ماه محرم ،خون او خون خدا 

بهر قربانی کند عباس و قاسم را نثار 

با کفن اهرام بسته تشنه شط فرات 

تا بناز د رب به این شوکت بر این اقتدار 

جمراتش در اسیری زنان و کودکان 

پایه های انقلاب بر پایه خون استوار 

کربلایش حج عزت ،حج خون حج وفا 

کعبه هفتاد عاشق دور شمع یک مزاز

پر چم این حاجیان رخت عزای اکبر است 

حاجیان او در این عید جمله هستند سوگوار 

هر کسی بشنید لبیک حسین و خفته ماند 

روز محشر در حضور حی داور شرمسار

ناله دام

هر شو تا سو دام رنجیه دینم 

انسولین و دس و تیش نشینم  

خدا د دس قن و کجا رووم 

مه درد جونمه د و کی بووم 

ا بوه ، بوه ،ا ،دا ، برارم 

امشو تا سو هم نوره قرارم 

معدش ورم کرد د زور قرصا 

ها داد می زنه د زور پایا 

گوه ها افتن د او قو پایام 

نفسم تنگ بی ها خفه بایام 

سرنگ گیرم وا انسولینی 

وش گم ار سیت دیم آروم تو گیری 

ا ،خو بوم و ریش بووم 

د توه ای قن نوم و کم رووم  

هی ناله می که هی می گریوه 

هر چی می کنم نمی فریوه 

هه نه کنم خو نه جونم گیره 

خدا هیچ کسی دردم نیره 

کس نمیا والام وم بزنه سر 

منی خدا هم وا مه کرده قر 

گوه وا او حالش دکو چی ناره

پیلان به کشور گوجه بیاره

ولای حیدری

سوار خیالمی و هم نشین دلمی 

درمون درد منی و سر و سامون منی 

دایه دلسوز زمی که غم همن هوری 

د کنج سینه دوری د روزگار کونه غمی 

افتخار برکه د جوشش چشمه تونه 

و کویر حشک بی او و هدیه بکنی نمی 

دس غیرت و وفا مرید دسون تونه 

چتر تو سایه ونه و گل خار ری زمی 

و اشاره د خدا و باغبون باغ عشق 

جبر ییل و امر حق دس ون د دس تو علی 

کویره پرچی زیه د کوچه باغ دل تو 

لاله باغ خدا تشنه د دشت کافری 

خار وخس روز گار زنجیر زلفای تونن 

و صدای غرشت د هنجره شیر دختری 

ار همه دنیا و تش بایه هراس نی د دلم

چون که دارم د سینه مهر و ولای حیدری