تندیس
تندیس من
سایه ای است بر دیوار
سیاه ابری
بلعید تندیس را
و باران
آارام، آرام
نقش مرا از ذهن دیوار شست
شاید
بوی نفس های من
هنوز در کوچه بازی می کند
و تو
یاد مرا
به میهمانی خاطرات خود
دعوت
با دسری ازآه
و شامی
به خوش مزه گی
خنده تلخ
به یاد گذشته شیرینمان
به یاد همه رفتگان ،روحشان شاد و یادشان گرامی باد