شعر لری شوخی واخدا
خدا د گوسنی نموره خوم
د دس ای روزت و کجا روم
کار خو کردم گنج ز سر دسم
یه هم عاقبت کار ثووم
ها گلی کنم د ای روزگار
رین کنی اولا ندی جووم
و که دت دیره وش بیشتر می
سی من فقیر زنی د قووم
حرفیا یکن منی نفمیم
یا تو دم دیری یا مه نشنووم
جرات نکنم پان کج بونم
بریم جهنم کنی کووم
وات شوخی کردم نویی ناراحت
هی خوت کریمی و جون بووم